starostwo powiatowe w sochaczewie

Drodzy Rodzice!

Kontynuując nasz cykl listów dotyczący rysowania przedstawiam kolejny etap, który dotyczy dzieci w wieku od 4 do 7 lat. W tym czasie widzimy połączenie wcześniejszej bazgroty oraz pojawiających się stopniowo rysunków tematycznych. Etap ten nosi nazwę fazy przed schematycznej. W rysunkach dzieci w tym wieku dostrzec można mniej lub bardziej poprawne, czytelne i charakterystyczne podobizny różnych istot, przedmiotów oraz scen. Na rysunku 4-latka można już rozpoznać kształty. Analizując rysunki wykonane przez dziecko w tym wieku stopniowo możemy zaobserwować co je interesuje, co jest dla niego ważne. Występuje tu tzw. egocentryzm dziecięcy, tzn., że dziecko przedstawia siebie większe niż inne elementy na rysunku. Można też zauważyć słaby związek pomiędzy wybraną przez dziecko barwą dla jakiegoś przedmiotu a jego oryginalnym kolorem. Zazwyczaj pierwszym symbolem przedstawianym przez dziecko jest oczywiście postać ludzka. Przedstawiana przez dziecko w tym wieku istota nosi nie bez powodu nazwę „głowonoga” – wyrażona jest bowiem przez koło (czyli głowę) oraz dwie pionowe linie, wychodzące bezpośrednio z głowy, które tworzą nogi. Dziecko w tym wieku postrzega bowiem siebie jako całość, co przedstawia jako koło – korpus, czyli centrum życia, z którego odchodzą kończyny. Wraz z rozwojem dziecka, zdobywa ono coraz więcej wiedzy odnośnie swojego ciała i otoczenia, a co za tym idzie – zmienia się i rysunek przedstawiający człowieka. Stopniowo rysunek staje się coraz „bogatszy” – pojawiają się dwie kreski reprezentujące ręce, później pojawia się coś, co przypomina brzuch, a w ostateczności tułów. Narysowana postać ludzka powinna przypominać człowieka, kiedy dziecko ma około 5 lat. Dziecko przedstawia na rysunkach to, co wie – pojawiają się zatem oczy, usta itp. Podobnie rzecz ma się, jeśli chodzi o przedstawienie w rysunku innych rzeczy – dziecko wie, że stół ma cztery nogi, a więc przedstawia to rysując cztery nogi obustronnie, a rysowane drzewa „leżą” wzdłuż drogi. Rysunki dziecka 6-letniego mają już konkretną tematykę.  Różnią się one jednak znacznie jeśli porównać prace różnych dzieci – wiąże się to z ich osobowością, wiedzą oraz emocjami. Obserwowane zmiany zachodzące w rysunku dziecka są dla nas także informacją o rozwoju dziecka oraz jego aktualnym stanie.

Jak widać, sposób rysowania dziecka stale się rozwija. Inspirujmy więc nasze dzieci, pobudzajmy ich wyobraźnię i stwarzajmy warunki do działania i rozwoju. Wykazujmy zainteresowanie twórczością naszych pociech. Dzieci potrzebują naszej uwagi i uznania dla swojej pracy.

mgr Magdalena Kuśmierek