starostwo powiatowe w sochaczewie

Zabawy z analizą i syntezą słuchową

Zabawa jest istotnym czynnikiem rozwoju psychicznego dziecka, formą poznawania rzeczywistości i uczenia się w przyjemnej atmosferze. Uczenie się przez zabawę wyzwala ciekawość i zainteresowanie, wzbudza motywację do wykonywanych zadań szkolnych i wpływa na rozwijanie twórczych postaw poznawczych dzieci. Zabawowe formy uczenia się przyczyniają się do doskonalenia koncentracji uwagi, pamięci spostrzeżeniowo-wzrokowej i słuchowej. Aktywność dziecka poprzez zabawę jest bardzo pomocna w rozwijaniu zdolności dostrzegania znaczących elementów obserwowanych zdarzeń, wskazywaniu zależności i związków przyczynowo-skutkowych. Zabawy ułatwiają wytwarzanie pozytywnej motywacji, przy której uczeń chętnie podejmuje się wykonania zadania, ponieważ czerpie z tego satysfakcję.

1. Rozpoznawanie osób na podstawie  barwy dźwięków.

Do zabawy potrzebny jest udział kilku osób. Każda z nich wypowiada cicho wspólnie wymyślone zdanie. Jedno dziecko odwraca się do pozostałych plecami i odgaduje, kto to powiedział.

2. 2. Zabawa w odtwarzanie układów rytmicznych.

Wystukujemy ołówkiem rytm który po wysłuchaniu dziecko powtarza. Zaczynamy od prostych układów 2,3 elementowych i systematycznie zwiększamy ich ilość gdy dziecko bezbłędnie powtórzy wcześniejszy układ.

3. Układanie klocków odpowiednio do wystukanego rytmu.

Wystukujemy rytm zaczynając od najłatwiejszego dla dziecka np.: 2 elementowy. Zadaniem dziecka jest ułożenie klocków zgodnie z podanym rytmem. Ważne jest, aby układać klocki od strony lewej do prawej zgodnie z kierunkiem pisania.

4. 4.Rozpoznawanie układu rytmicznego odpowiadającego wystukiwanemu rytmowi.

Układamy przed dzieckiem dwie propozycje układów i wystukujemy jeden z nich. Dziecko wybiera właściwy szereg. Po udanych próbach zwiększamy ilość szeregów do odgadnięcia na trzy, cztery. Po kilku próbach dla utrudnienia wracamy do dwóch propozycji i zasłaniamy klocki, po wystukaniu rytmu odkrywamy i dziecko odgaduje który został wystukany.

5. Rozpoznawanie dźwięków z otoczenia.

Dziecko  siedzi na środku pokoju, zasłaniamy mu oczy i tworzymy dźwięki które dziecko ma rozpoznać np.: otwieranie drzwi, okna, zapalanie światła, spłukiwanie wody, prysznic, krojenie na desce, darcie papieru…

6. Układanie rymów do podanych wyrazów.

7. Ciąg słów.

Zabawa w zapamiętywanie ciągów słów, zaczynając od 3 elementowych, np.: podajemy ciąg - kot, mak, ptak, dziecko powtarza. Kiedy radzi sobie bez problemu z ciągami 3 elementowymi przechodzimy do 4 elementowych i dłuższych. Podobnie bawimy się z dzieckiem powtarzając ciągi sylabowe, cyfrowe.

8. Podział wyrazów na sylaby.
9. Wyodrębnianie sylab w słowach.

Zabawa w poszukiwanie przedmiotów, których nazwy zaczynają się od –  np. „ta”.

10. 10. Rysowanie przedmiotów.

Podajemy pierwszą sylabę, a dziecka zadaniem dziecka jest narysowanie przedmiotu rozpoczynającego się na taką sylabę.

11. Układanie wyrazów z sylab.

Na kartce wypisujemy sylaby z których można utworzyć wyrazy. Następnie w zależności od umiejętności dziecka, gdy czyta samo - samodzielnie łączy sylaby, gdy nie czyta - czytamy mu wskazując poszczególne sylaby.

12. Dobieranie par obrazków rozpoczynających się na tą samą sylabę.

Przygotowujemy pary takich samych obrazków. Zadaniem dziecka jest wyszukiwanie obrazków których nazwy zaczynają się na tą sama głoskę.

13. Układanie słów według podanej ilości sylab.
14. Pantomima.

Odgadywanie słów – czynności, wymawianych sylabami. Na początku zabawy bardzo wolno wymawiamy sylaby, ilustrując jednocześnie ruchem wypowiadaną czynność. Potem robi to dziecko.

Bibliografia: 

1. E. M. Skorek, Terapia pedagogiczna. Zagadnienie praktyczne i propozycje zajęć.
2. Praca korekcyjno – kompensacyjna z dziećmi z trudnościami w pisaniu i czytaniu. Materiały pomocnicze dla nauczycieli i studentów nauczania początkowego i wychowania przedszkolnego.

Pedagog  specjalny Anna Turbiarz